Laron hastalığı, nadir görülen genetik bir büyüme bozukluğudur. Bu hastalıkta vücut yeterli miktarda büyüme hormonu (GH) üretmesine rağmen, bu hormonun etkisini göstereceği reseptörler düzgün çalışmaz.
Normalde büyüme hormonu karaciğeri uyararak IGF-1 (insülin-benzeri büyüme faktörü-1) üretir ve büyümeyi destekler. Laron sendromunda ise reseptörlerin işlevsizliği nedeniyle IGF-1 üretimi gerçekleşmez. Sonuç olarak çocuklukta ciddi boy kısalığı, küçük yüz yapısı, geniş alın ve obezite eğilimi görülebilir.
Laron hastalığı, aynı zamanda ilginç bir şekilde kanser ve diyabet riskinin çok düşük olması ile dikkat çeker. Bunun nedeni, büyüme hormonunun hücre çoğalmasını ve metabolizmayı hızlandırıcı etkisinin bu bireylerde görülmemesidir.
IGF-1’in kanser hücrelerinin büyümesini ve yayılmasını kolaylaştırdığı bilindiğinden, IGF-1 düzeyi düşük olan Laron hastalarında hücre çoğalması daha kontrollüdür ve DNA hasarlarına karşı daha dirençlidir. Araştırmalar, Laron hastalığı olan topluluklarda kanser vakalarının neredeyse hiç olmadığını göstermiştir.
Bu durum, bilim insanlarına kanserin önlenmesi ve tedavisi için yeni yaklaşımlar geliştirme konusunda ilham vermiştir. Laron sendromu, büyüme bozukluğu gibi olumsuz bir durum olsa da, aynı zamanda kanser ve diyabet direncinin artmış olması açısından önemli bir avantaj sunar. Bu sendrom sayesinde bilim insanları IGF-1 ve kanser arasındaki ilişkiyi daha iyi anlamış ve yeni tedavi stratejileri üzerine çalışmalar başlatmıştır.
Laron, Z. (2004). Laron syndrome (primary growth hormone resistance or insensitivity): the personal experience 1958–2003. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 89(3), 1031–1044. https://doi.org/10.1210/jc.2003-031339
Guevara-Aguirre, J., et al. (2011). Growth hormone receptor deficiency is associated with a major reduction in pro-aging signaling, cancer, and diabetes in humans. Science Translational Medicine, 3(70), 70ra13. https://doi.org/10.1126/scitranslmed.3001845
Bartke, A. (2017). Growth hormone and aging: updated review. World Journal of Men’s Health, 35(1), 19–30. https://doi.org/10.5534/wjmh.2017.35.1.19