Doğanın Düzenindeki Kaos: Entropinin Gizemi

İçerik Yazarı: Fırat Özcan

Editör: Elif Nur Öztürk

Tasarım: Sudenaz Şencan

‘’Entropi, tüm doğa yasalarının içinde en üstün yasa olabilir. Eğer teoriniz Entropi Yasası ile çelişiyorsa teorinizin yanlış olduğundan emin olabilirsiniz. ‘’ -Arthur Edington

Entropi Termodinamiğin dört yasasından ikincisidir. Termodinamik’te bu kavram, düzensizliği ve dağılımı temsil eder. Entropi artışı, enerjinin doğal bir şekilde dağılma eğilimini yansıtır.

Entropi aslında enerjinin dağılım ölçüsüdür yani enerjinin toplu durumdan dağınık duruma geçme eğilimi olarak niteleyebiliriz. Örneğin; kırılan cam bir bardağın tekrar eski haline gelmesini beklemeyiz çünkü bu mikroskobik düzeyde düşük bir entropidir ve biz bunu makroskobik düzeyde görmeyiz.

Entropi aslında basit bir olasılık olayıdır. Bardağın kırılması ve parçaların dağılımı için çok fazla olasılık vardır ama kırılan parçaların tekrar bardağı oluşturması çok düşük bir olasılık olduğundan bunu beklemeyiz . Bu tersinmezlik olayını M.Rankine ve R.Clausius “Entropi” ile izah ettiler. 

Evrende, entropi sürekli artar ve bu artış zamanın yönünü belirler. Entropinin evrende artışı, “Termodinamik Zaman Oku” olarak adlandırılır. Bu ok, evrenin neden geçmişten geleceğe doğru ilerlediğini açıklar. Peki entropi maksimuma ulaştığında ne olacak? Entropinin maksimuma ulaşması demek evrende iş yapabilecek enerji transferi gerçekleşemeyecek demektir ve buna evrenin ısıl ölümü diyoruz.

Her şeyi toparlayacak olursak enerjinin dağınık hale geçmesine entropi artışı diyoruz. Entropinin azaldığı donma olayında bile donan sıvı, ısısını evrene vererek evrenin toplam entropisini arttırır. Hep artmakta olan evrenin entropisi bize zamanın yönünü verir ve bir gün evrenimiz, maksimum entropiye ulaştığında ısıl ölümünü gerçekleştirecektir.