Amfetaminler, beyinde merkezi sinir sistemini uyararak norepinefrin, dopamin ve serotoninin de içinde bulunduğu "nörotransmiter (nöroiletici)" adı verilen hormonların salınımını arttıran kimyasal bileşiklerdir. Amfetamin ve türevi olan bu bileşikler kullanılarak üretilen ilaçlar (Adderall), Narkolepsi (bir uyku bozukluğu) ve Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Sendromu tedavilerinde kullanılmaktadır.
Adderall, terapötik dozlarda (etkili doz) kullanıldığında kişilerde uyanıklık sağlayan ve dikkati arttıran bir amfetamin türevidir. İlacın alınmasıyla birlikte merkezi sinir sistemimizde iletişimi sağlayan ve her birinin farklı görevi olan nörotransmiterlerin salınımı artmaya başlar. Bunların başlıcaları dopamin, serotonin ve norepinefrindir.
Amfetaminler, bu nörotransmiterlerin konsantrasyonunu arttırarak dikkat dağınıklığını önler, uyanıklık süremizi uzatır ve çalışma saatlerimizin artmasını sağlar. Kas gücünü ve atletik performansı da arttıran bu ilaç, yorgunluk hissetmemizi de geciktirir.
Kötü haber şu ki, bu bileşikler bizim bilişsel gelişimimiz ve öğrenme düzeyimizde bir artış sağlamaz. Yalnızca, ilacın etkisindeyken alarm durumunda ve sürekli uyanık olan beynimiz sayesinde normalde ulaşamayacağımız sürelerde çalışma ve odaklanma vaat eder.
Anthony Rivas. Adderall's Effect On Your Brain: Whatever Obscure Benefits There Are, It's Not Worth It. (24 Mart 2019). Alındığı Tarih: 24 Mart 2019. Alındığı Yer: Medical Daily | Arşiv Bağlantısı
AddictionCenter. Addiction To Adderall. (28 Aralık 2018). Alındığı Tarih: 24 Mart 2019. Alındığı Yer: Addiction Center | Arşiv Bağlantısı
Karen L.Cropsey, et al. (2017). Drug & Alcohol Dependence. ISBN: 0376-8716. Yayınevi: Elsevier