Opioid Maddeler ve Bağımlılık: Eroin

İçerik Yazarı: Göksu Sallıer

Editör: Dalya Simay Erbay

Tasarım: Sudenaz Şencan

Eroin ("diasetilmorfin" veya "diamorfin" olarak da bilinir), öforik etkileri nedeniyle narkotik olarak  kullanılan bir maddedir. 

Genellikle "haşhaş" veya "afyon çiçeği" olarak bilinen Papaver somniferum bitkisinden elde edilen  "afyon" maddesi, eroinin özüdür. Sonuç olarak bu tür moleküllere "opioid maddeler" adı verilmektedir.  Bazı opioidler tıbbi amaçlar için yasal olarak reçete edilmektedir. Bunlara OxyContin, Vicodin ve  Percocet dahildir. Reçeteli opioidler bazı ülkelerde kronik ağrı, kas rahatsızlıkları ve cerrahi ağrı ve  sızıların tedavisinde kullanılmaktadır. Eroin ayrıca hamilelik sırasında, kalp krizi sırasında veya opioid  replasman tedavisi olarak da kullanılabilir. Bu tür tıbbi uygulamalarda sıklıkla intravenöz olarak  uygulanır, ancak aynı zamanda kas içine, deri altına veya ağızdan tabletler halinde de uygulanabilir. 

Eroin morfinden neredeyse iki kat daha güçlüdür ve afyondaki morfin alkaloidinden sentezlenir. Eroin,  merkezi sinir sistemindeki (CNS) mu, kappa ve delta gibi opioid reseptörlerine bağlanır. Mu reseptörü  üzerindeki aktiviteleri analjeziye (Mu1) ve ayrıca solunum depresyonu ve zevke (Mu2) neden olur. Mu2  reseptörlerinin aktivasyonu aynı zamanda miyozis, azalmış GI motilite ve fizyolojik bağımlılığa da neden  olur. Analjezi ayrıca Kappa reseptör aktivasyonundan da kaynaklanır. Delta reseptörleri spinal analjezi  olgusunda daha büyük bir role sahiptir. 

Eroin beyne bağlanarak morfini büyük opioid reseptörlerine dönüştürüyor ve onlara bağlanıyor. Bu bir  neşe hali yaratır. Eroinin etkisi arttıkça beyin yapısı iyileşir, ancak bu herkesin başına gelebilir. Çoğu kişi  için opioid tuzu şudur: sıcaklıktan kaynaklanan ciddi bir yan etki yoktur. Ancak her kullanımda beyin  giderek yeniden yapılanmalar yaratır.